Naked Lunch in het teken van de Olympische Spelen

De Naked Lunch van donderdag 22 februari staat in het teken van de Olympische Spelen en dan met name het schaatsen. Te gast is muzikant, zanger, schrijver Meindert Talma, een groot schaatsliefhebber. Waar komt zijn hartstocht voor het schaatsen vandaan? Wordt dat in Friesland met de paplepel ingegeven? Zijn liefde voor de schaatssport heeft hem ook geïnspireerd tot het maken van enkele onvergetelijke schaatsliedjes over Sven Kramer, Atje Keulen-Deelstra, en de Elfstedentocht.

Documentaire ‘De Magie van Rawie’
Voorafgaand aan het gesprek is er een bijzondere documentaire met de titel 'De Magie van Rawie' gemaakt door Jerry Vinke en Rense Sinkgraven. Hierin zal de invloed van de dichter Jean Pierre Rawie op de door Sven Kramer verreden 10 kilometers van de laatste drie Olympische Spelen belicht worden. Was er inderdaad sprake van het Boze Oog van Rawie?

Meindert Talma
De in Noordhorn wonende Meindert Talma (1968) groeide op in Surhuisterveen. Vanaf 1997 verschenen van zijn hand 14 albums, vier romans, een dichtbundel en een interviewboek. Meindert trad solo en met verschillende muziekformaties overal op in Nederland en België. Eind 2017 verscheen Je denkt dat het komt, het 2e deel van zijn roman/albumcyclus Nederlands Onbekendste Popster dat alom juichende recensies kreeg; o.a. 5 sterren in de Humo en 4 sterren in de Volkskrant en Trouw.

Aanvang is 12.15 uur. Toegang gratis. Er is koffie en thee.

Jean Pierre Rawie © Harry Cock

Meindert Talma © Reyer Boxem 

Weer geen goud

We hebben er alles aan gedaan maar het is mislukt. Geen goud voor Sven Kramer. Al deze ellende heeft in ieder geval een mooi gedicht van Jean Pierre Rawie opgeleverd.

SCHEVE SCHAATS   
 
St Valentijn - maar eenzaam op mijn kamer
ben ik ten diepste met mijzelf begaan.
Ik zucht en zucht en ik laat traan om traan;
de tijd viel mij nog nooit onaangenamer.

Mijn eigen schuld, ik heb het zelf gedaan,
is waar ik telkenmale weer op hamer.
Ik voel mij zo ontredderd als Sven Kramer,
voorgoed beland in de verkeerde baan.

Ik had me bij die Ene moeten houden,
dan was mijn leven nu niet total loss,
maar ik vertrouwde niet op het vertrouwde

en zag de bomen niet meer door het bos.
Zo word ik oud, maar nimmer meer de oude:
éen foute wissel, en je bent de klos.

Jean Pierre Rawie

 

Menno Wigman

Menno Wigman is overleden. Een groot verlies voor de poëzie. 

Tot de bodem

Een kroeg bezoeken en naar glazen grijpen,
je geest, een luchtballon, van zandzakken bevrijden,
steeds hoger stijgen en blijmoedig verder hijsen,
de hoogste tijd, een nieuwe kroeg, je geld, je jas,
zo dweil je door de koude voorjaarsnacht en pist,
je bent een man of niet, schuimkringen in de gracht.

Ik las dat de politie bij elk waterlijk
(het gaat om meer dan vijftig doden in drie jaar)
sinds kort meteen naar open gulpen kijkt.
Hoe drank een vloek over de grachten verft.
Hoe water ’s nachts naar mensen grijpt.

Een flits van speelgoed, stranden, tuinen en tv.
Naar kades klauwen, in je kreten stikken, rond
die luchtbel, rond je hoofd, een engel die niet komt,
o de gestorven zomers in je mond.

Menno Wigman